Atsız Kabataş Erkek Lisesi'nde öğretmen vekili olarak görev yapıyordu. Bir gün öğretmenler odasına bir öğretmen geldi. Yeşil gözlü bir hanımefendi idi. Sıktığı parfümün kokusu Atsız'ı cezbetmişti. Ve Atsız'ın kalbinin ritmi istemsiz artmaya başladı. Atsız normalde kimseyle iletişim kurmayan, içine kapanık, kendi halinde bir öğretmendi. O öğretmen geldikten sonra biraz değişti Atsız'ın hal ve tavırları. Atsız, ona aşık olduğunu söylemek istiyordu fakat utanıyordu. Bir gün Atsız bir mektup yazmaya karar verdi ona ve yazıp dolabına bıraktı. Atsız 1,2 gün dolabını açıp baktı okumuş mu diye 3. gün ise onun dolabını açtı ve okunmuş bir vaziyette mektubu açık bir şekilde gördü. Öğretmen tayin istemişti. Atsız'da o gidince eski, sıkıcı, içine kapanık haline geri döndü. Ve şiir kitabı olan Yolların Sonu'nda bu mektubu Geri Gelen Mektup adı ile bastırır.
119.ad günün kut'lu olsun hemşehrim Atsız.