Bir kadın sevmiştim
İstanbul’a katmıştı o şarap kırmızısı rengini
Renk katardı belki benim o siyah beyaz hayatıma
Kalbime bırakmıştın ya o kara lekeyi
Aşk şiirlerimin mürekkebi oldu şimdi
Derin bir yokluğa sürmüştün beni ardına bakmadan
Izdıraplar çekmiştim, sarmıştı etrafımı karabasanlar
Ne de güzeldi oysaki ayseven zamanlarımız
.
Sek rakımın, son yudumu gibiydin
En sevdiğim şeyi hatırlatıyordun bana
Ve de imdadıma yetişen bir su gibiydin
Derdime derman olacak gibiydin
İsterdim geri dönmeni o ayseven de ki gibi
Maksadım senin sesini tekrar duymak olsun
Akmıştı yaşlarım bardaktan boşalırcasına
Değmişti dudağıma, hatırlatmıştı o rakının tadını
Israrla sorardı yaşlarım, hakkın var mı bize eziyet çektirmeye
Dilim el vermedi ki “ben aşık oldum” demeye
Artık kimseye faydası olamaz; söz kalemimde
.
Denizler, deryalar benim adımı unutmuş olsa da
Eskiciler aysevenlerimi benden çalmış olsa da
Narin ellerin saçlarımı okşamamış olsa da
İstanbul’um beni senin gözünden kaybettirmiş olsa da
Zehirli sarmaşık saçların, yüzünü benden saklamış olsa da,
Denizler, deryalar beni unutmuş olsa da
İşkence de çektirseler, ben unutmayacağım
.