Ben böyle öleceğim işte delirerek,
Duvarların anlamsız çizgileri arasında kaybolarak, Gözlerimde acının derin izleriyle,
Karanlığın sonsuz boşluğunda yiterek.
Bir sonbahar yaprağının solgun sarılığıyla,
Hayatın anlamını ararken kaybolacağım.
Gökyüzü neden bu kadar solgun,
Içim paramparça,
Gözyaşım tükenmiş,
Sanki kendimle barışmış gibiyim.
İçimde bir elem
Sanki varolmayacak gibi kader.
Sensedim bu gece aya,
Sanki kendimle barışmış gibiyim.
