Gün ağarmakta, uykusuzum.
Zararı yok, zamanım sende dursun yeter.
Beyhude yürüdüğüm kaldırımlarda
Nice evsiz gördüm.
Benim evim gözlerin,
Dudakların,
Kalbin olsa ya sevgili?
Beni bulursan şayet
Elimden çekip götürme.
Öldüğüm güne gitmek istemiyorum.
Biliyorum,
Önünden bile geçmezsin mezarımın.
Kâbusum olma.
Karanlık geceler uzun olmasın.
Bir gün sen de uyanırsan bensizliğe,
İçinde sessiz bir yara büyüsün isterim.
Ve o yara, kalbinde bir hatıra gibi,
Beni her hatırladığında,
Bir ışık parlasın, karanlıkta.
Ve ben, kaybolmuşken bile,
Sonsuza kadar seninle olacağım.
Muhammed Berk Ekici
