Dehliz
İfadesiz sevgimin sesi kısılmış çığlıkları
Göğsüme çarpıp geri döner kimsesiz ketum nefesime.
Hep hakir gelmişti ümidi ölmeyen hevesim.
Kuytuda kanayan yüreğime yalnızlığı öğretemedim.
Aydınlığı bekliyorum vakitsiz
Üstümde ince bir yelek akşam ateşi
Artık ağlama
Doğsaydı, gözyaşların söndürürdü güneşi.
