Asya Servi
- Bilim Kulübü
- Sanat Kulübü
Soğuk ruhuma işliyorken yavaş yavaş
Hiç tanımadığım bir yere hasret duyuyorum
Neresi, nasıl bir yer hiç bilmiyorum lakin
Manasız bir özlemin pençelerindeyim
Ama bir bakın, ne olur anlayın
Beyaz incilerle süslenmiş siyah bir kadife
Parıl parıl parlayan kocaman bir elmas
Bir görseniz nasıl kusursuzlar
Beni bu yosun kokulu soğuk sular hapsetmişken
Ne hakla yükseklere özlem duyarım?
Çok eminim bu benim hakkım değildi
Evet değildi, yoksa burada işim ne?
Suların iyice soğuduğu karanlık anlarda
Bakarım yükseğe sanki efsunlanmışcasına
Başka bir şey düşünemez olurum âdeta
Şans, az da olsa uğra yanıma
Beni yükseklere götürmen için yalvarırım sana
Rüyalarım yetmiyor sadece yaşamama
Çok yoruldum bu ruhsuz karanlıkta
Ben; güneşe hasret, huzura hasret ben
Soğuk bir kabusun içerisinde ölüme terk ben
Ve o, Bütün güzelliğiyle o!
Rüyalarımı süsleyen kusursuz bir masal
Peri masalı gibi hem de en parlağından
Özlemimdir bu benim hayatım boyunca
Rüyalarımın şahına ulaşabilmek bir gün
Yükselebilmek, yeni hayatımı yaşamak
Gökyüzü denilen yerde, bir yıldıza layık
Asil siyahlığın içerisinde inci gibi
Yeniden ve yepyeni bir hayat yaşamalıyım
Çok eminim artık bu benim hakkım
Yıldızım ben, rüyadan ötesi olmalı
Asya Servi